Şair qəlbli dövlət qulluqçusu

Abbas Murad oğlu Əliyev 

 Zərdabın Gəlmə kəndində anadan olub. Bir müddət rayonda muxtəlif vəzifələrdə çalışıb. Hazırda  İqtisadiyyat Nazirliyinin  İctimai əlaqələr şöbəsinin müdiri-mətbuat katibi vəzifəsində işləyir.
  "Dövlət qulluğuna görə" medalla təltif edilib. 2018-ci ildə "Əməkdar jurnalist" adına layiq görülüb.

   Kiçik etüdlərin müəllifidir. Şeirlər yazır. "Səndən ayrı", "Qızım", "Ay insafsı" və digər şeirlərinə mahnılar bəstələnib.

Özünə qayıda bilməyəcəksən

Özündən əbədi itkinsən indi
Daha məhəbbətim alışdı, söndü
Mənimki ürəyim biryolluq döndü
Özünə qayıda bilməyəcəksən.

Könlünü yüzünə açşan da, gülüm
Hər qəlbə min işıq saçsan da, gülüm.
Sən məndən nə qədər qaçsan da, gülüm
Özünə qayıda bilməyəcəksən.

Kölgəm yollarında bitəcək sənin
Yoxluğum qəlbini didəcək sənin
Ruhum da dalınca gedəcək sənin
Özünə qayıda bilməyəcəksən.

Gözündə əbədi yaş olacağam
Ömrünə ömürlük qış olacağam
Ölsən, məzarında daş olacağam
Özünə qayıda bilməyəcəksən.

Qardaşımın xatirəsinə...

...Bu gün doğum günündür... Dünyaya gəldiyin gün...

...Gəlişinlə gedişin çox da uzun çəkmədi. Vaxtında gəldiyin yeri çox tez tərk etdin...Hələ də hara tələsdiyini bilmirəm. Bildiyim odur ki, bir daha geri dönməyəcəksən... ...O gündən telefonun da susur. Səni tez-tez soruşduğum, cavab ala bilmədiyim məzarın, başdaşın kimi...

Telefonuna zəng çatmayır
Əhatədən kənardasan
Telefonuna zəng çatmayır.
Yandıracaq sağı, solu
Bağlandımı gedən yolun?
Telefonuna zəng çatmayır.
Harda qaldın, gəl çıx görək
Yığılıb yanına da gəlsək
Telefonuna zəng çatmayır.
Sabah gəldi, dün gəlmədi?
Heyf ki, o gün gəlmədi
Telefonuna zəng çatmayır.

Alo...qardaş, de hardasan

Ağrılarım ürək dolu

Tənha qaldım dünyada, tək

Qulağına ün gəlmədi?

Qızıma

       Bəxtiyar Vahabzadəni oxuyarkən...

Bəzək aramadın, özün bəzəksən

Bir gəncin sevgisi hilaldı Sənə.

Bir ailə istisi, hənirisənsə

Odum da, istim də halaldı Sənə.

Bir azca bənizin sozalıb qızım

İndi uşaqlığın qalıb arxada

Bir az səsin, küyün azalıb qızım

Deyən şıltaqlığın qalıb arxada.

Evim öz evindi, yuvan deyildir

Ürəyin bizimlə, üzün qapıda.

Bizdəki hava da havan deyildir

Arxanca gələrlər, gözün qapıda.

Mənim şirin balam, şipşirin balam

Tələs öz evinə, get yavaş-yavaş.

Sənintək işığı, alovu olan

Birisi evimi isidəydi kaş.

...Gələr gözlədiyin, qınamıram mən 

Gələr, evinizə dönərsiz gülüm.

Bütün balaları ata evindən

Daim yuvasına tələsən görüm.

Gecələr

Sənsizlik üzdü məni hər gecə-gündüz, gözəlim

Özümlə hey danışıb dərdimi böldüm gecələr.

Tənhalıq üzdü məni, qəmə qərq oldum, gülüm

Süzülən göz yaşımı xəlvəti sildim gecələr

Həsrət nə, məhəbbət nə, sevgi nədir? Duymadın, yox

Bu odun atəşinə tək yandım, bildin gecələr?

Bu qədər əziyyəti, möhnəti versən də mənə

Xəyallar aləmimdə açılmış güldün gecələr.

Gündüzlər kənar gəzdin, dözdüm, axı neyləməli?

Yuxuma gəlmədin heç, vallahi öldüm gecələr.

Payız lövhələri...

Baharı itirib həzin ağlayır

Buludlar yeddinci qatından enib.
Bir payız nəğməsi coşub-çağlayır
Göyün durna simi kamantək dinir.

Dözməyib günəşin min cür nazına

Göylərin tutulub qaşı-qabağı.
Dərələr utanıb tül əvəzinə
Çəkibdir üzünə duman duvağı.

...Hər yan çal-çağırdı, hər yan toy, düyün
Hər yerdən göylərə mahnı yüksəlir.
Sevin ana torpaq, yurduma bu gün
Qızıl payız adlı bir gəlin gəlir.