Paulo Koelyo

"KİMYAGƏR"

 Paulo Koelyo Braziliyanin Rio de Janeyro səhərində anadan olub. “Kimyagər” onun 30 əsərindən  biridir. “Kimyagər” dünyanin 117 ölkəsində, 67 dildə  çap olunub . Ümumilikdə, Koelyonun kitablari 150 ölkədə 100 milyondan çox nüsxədə satilib və onun əsərləri 71 dilə tərcümə edilib. O, bütün dövrlərin portuqal dilində ən çox satilan əsərlərin müəllifidir. 

   Kitabi  bütünlükdə sizə danismaq fikrim yoxdur – oxuyarsiz, bilərsiz. Qisaca desək əsərdə, heç nəyin təsadüf olmamasi, hər hadisənin, sözün, ugur və ugursuzlugun bir əlamət olmasi romanin qayəsini təskil edir. Müəllifə görə Insan bu əlamətləri anlayarsa və Öz Yolunu davam etdirərsə kainat ona məqsədinə çatmaqda yardim edər. Romanin ruhu ”Allah nə

eylərsə, gözəl eylər” tezisi ilə üst-üstə düsür. 

   Romanda hər kəsin öz həyatina uygun anlar tapa bilər. Roman anladir ki, taleyin qarsisina keçə bilməsək də, xosbəxtlik bizim əlimizdədir. 
   Onu da qeyd etmək istırdim ki , məncə  yazıçı Şərqi, Şərq yaradıcılığını dərindən öyrənib, Şərq müdrikliyinin güclü  təsiri hekayə və romanlarında aydın hiss olunur.
  Mənə görə roman INSANIN özünə qayidisidir. Səyahət arzusunu gerçəkləşdirən çoban yuxuda gördüy  xəzinənin  ardinca Misirə yollanir. Ancaq xəzinənini basladgi nöqtədə tapir – amma artiq basqa bir insan kimi, dünyani anlayan, Kainat dilini bilən bir insan kimi.

Kitabdan fikirlər:

"Insanin yeganə həqiqi borcu - öz taleyinə, arzusuna qovusmaga çalismaqdir..."

Bəlkə də Tanri səhralari ona görə yaradib ki, insanlar agaclara sevinsinlər.

“Zaman keçdikcə sirli bir qüvvə insanlari inandirmaga çalisir ki, öz talelərini yasamaq mümkün olmayacaq” – Bu qüvvə mənfi qüvvə kimi görünsə də, əslində taleyinə necə nail olmagi göstərir. O, sənin ruhunu və iradəni hazirlayir, çünki bu planetdə bir böyük həqiqət var: Kim olsan da, nə etsən də, sənin bir seyi dogurdan da istəməyinin səbəbi həmin arzunun bəsəriyyətin qəlbindən gəlməsidir. Bu, sənin yer üzərindəki rolundur. “Və sən nəyi isə istəyəndə bütün bəsəriyyət arzuna çatmaga yardimçi olmaq üçün əlbir olur.” 

Ürəyinə de ki, əzab qorxusu əzabin özündən də pisdir.

Insan sevdiyi üçün sevər, esqin heç bir bəhanəsi yoxdur.

Xəyalimi gerçəkləsdirməkdən qorxuram, onda yasama səbəbim olmayacaq.

Gənclər xəyalpərəst olurlar, arzulamaqdan qorxmurlar, onlar üçün hər sey əlçatandir. Lakin zaman keçir, sirli bir gücün təlqini ilə onlar arzularini həyata keçirə bilmirlər.

Insanin yeganə həqiqi borcu - öz taleyinə, arzusuna qovusmaga çalismaqdir...

Insan sevəndə nəsnələr daha çox məna kəsb edir

Insanlar mənimlə məsləhətləsməyə gələndə gələcəyi oxumuram: onu sezirem. Çünki gələcək Tanriya aiddir və yalniz o, fövqəladə durumlarda gələcəyi açiqlaya bilər. Gələcəyi necə sezirəmə Indinin isarələri sayəsində. Sirrin kökü indidədir. Indiyə diqqət etsən, onu yaxsilasdir bilərsən. Və indini yaxsilasdira bilsən, sonrasi daha da yaxsi olacaq.

Ürəyimizin səsini niyə dinləməliyik – Çünki ürəyin hardadirsa, xəzinən də ordadir.”

Yer üzündə hər bir insanin onu gözləyən bir xəzinəsi var, -ürəyi, cavan oglana dedi, –  Nə yaziq ki, çox az insan onun üçün açilmis yolla irəliləyir. Halbuki bu yol Alin Yazisi və xosbəxtliyin yoludur. Insanlar çoxu dünyani qorxunc bir sey kimi görür. O zaman biz ürəklər getdikcə daha alçaq səslə danismaga baslayiriq, amma əsla susmuruq.

Bir xəyalin həqiqətə çevrilməsini yalniz bir sey əngəlləyə bilər: ugursuzluga düçar olma qorxusu.

Bu qaydadir:bir dəfə başa gələn ikinci dəfə gəlməyə bilər. Amma  2 dəfə basa gələn mütləq üçüncü dəfə də təkrarlanacaqdir”.